Açız ve yoksuluz

Üzerine konuşulacak çok şey var.

Ülkenin durumu ortada.

Ülkemiz artık açların ve yoksulların ülkesi.

Bunu mübalağa olsun diye söylemiyorum.

Muhaliflik sergilemek için de söylemiyorum.

Zaten görünen köy kılavuz istemez.

Her ay ödediğiniz faturalar belli.

Markete-pazara girdiğinizde cebinizden çıkan parayı biliyorsunuz.

Akaryakıta ödediğiniz para belli.

Kazandığımız elimize geçen de ortada.

Her şey en az yüzde 200 zamlanmışken kazanılan para ise aynı.

***

Türk-İş’in verilerini önemsiyorum.

Büyük ölçüde gerçeği yansıttığını düşünüyorum.

Türk-İş, dört kişilik bir ailenin açlık sınırının 3 bin 93,2 TL’ye yükseldiğini açıkladı.

Asgari ücretin 2 bin 825 TL olduğu ülkede açlık sınırı bunun üstünde çıkıyorsa bu ülke yaşanılabilir olmaktan çıkmıştır.

Bunu söyleyince “O zaman git” diyorlar.

Sanki babalarının malı bu ülke.

Asgari ücret ve açlık sınırı arasındaki makas sürekli açılıyor.

Ve ne yazık ki bu ülkede milyonlarca insan Asgari Ücret’e mahkûm.

***

Diğer yandan dört kişilik bir ailenin yoksulluk sınırının ise ilk kez 10 bin TL’yi aştığı da açıkladı.

Türk-İş hesaplamasına göre 4 kişilik bir ailenin sadece gıda harcaması geçen aya göre 44 TL.

Geçen yıla göre 611 TL artış gösterdi.

Yani bu da ülke nüfusunun çok büyük bölümü yoksul.

Türkiye’de yaşayanlar artık, açlar, yoksullar ve kaymaklılar olarak ayrılıyor.

Sokakta 10 bin TL’nin üzerinde para kazanan kim var Allah aşkına.

AK Parti hükümeti bu işi başaramadı.

20 yıllık ülke yönetiminde vatandaş borçlandı.

Ülkenin parası eridi.

Halk fakirleşti.

Olmadı beyler başaramadınız ve ülkeyi feraha çıkaracak bir formülünüz olmadığı çok ortada.

Bugün yazılacak en önemli konu bana göre buydu.

Kendinize iyi bakın fakirler…