Bırakın artık şu cemaat işlerini!

Memleketin başına ne geliyorsa dini istismar edenler yüzünden geliyor.

Kötü bir örnek tüm cemaatleri kötü mü kılar?

Elbette cevap “Evet” değil.

Ancak cemaatlerin ve farklı herhangi bir grubun devlette kadrolaşması, güç kazanması, söz sahibi olması, mürit barındırması ve devşirmesine izin verirseniz; bugün iyi görünen yarın başınıza türlü türlü işler açar.

Bir musibet bin nasihatten daha etkiliyse neden hala Türkiye’de tarikatların, cemaatlerin, belirli grupların devlette kadrolaşmasının önüne geçilmekte gevşek davranılıyor?

Neden hala sağlıkta, poliste tarikatlar cirit atıyor?

Neden hala belediyeler belirli grupları yumuşak karın olarak görüyor.

Üniversitelerde cemaatlerle içli dışlı olanlara neden izin veriliyor?

***

Bugün “iyi” olarak kodladıklarınızın yarın kimler tarafından maşa olarak kullanılacağı biliyor musunuz?

Bu ülkede yıllarca gençlerin hakları gasp edildi.

Sınav soruları çalındı.

Emniyette nice haksızlıklar yaşandı.

Askeriyenin kalbini oydular.

Yargıyı en güvenilmez organ haline getirdiler.

Devletin altına dinamit koydular.

Haysiyetimizle oynadılar!

Bunu sözde alnı secdeliler yaptı.

Bunu, zamanında “Bizim çocuklar” denilenler yaptı.

***

Devlet yönetimi yanılma tahtası değil.

Düne bakarak geleceği tasarlama yetisinden yoksunluk söz konusuysa atılacak hiçbir adım  bu milletin faydasına olmaz.

Hala Kocaeli’de belediye meclislerinde o cemaatin yeri, bu vakfın yeşil alanı, o tarikatın yolu tartışılıyor.

Devlet, her vatandaşına eşit seviyede yaklaşmalı; herkesin din ve vicdan özgürlüğünü garantiye almalıdır.

Devlet nasıl herkesi eşit vergiye tabi tutuyorsa; her vatandaşına da eşit yaklaşmalıdır.

Ve devlet, ayrıcalığı dini cemaat, tarikat veya vakıf üyeliğinde değil, vatandaşlık kavramında olgunlaştırmalıdır.

Bizim ağzımız yandı.

Bir daha aynı şeyleri yaşamak istemiyoruz!