Nöbetçi Eczaneler
CHP, TBMM’de temsil gücü olan partiler içerisinde bence en demokratik partilerden biri.
HDP’deki durum biraz daha farklı ona şimdi girmeyeceğim.
CHP’de bir sözü olan o sözünü en tepedeki isme kadar söyler.
Yani fikirler dile getirilirken cimri davranılmaz.
İşin sonu ayrılık olsa da bu yapılıyor.
Yakın CHP tarihine bakıldığında hem yerel hem de ulusal anlamda bu duruma örnekleri çoğaltmak mümkün.
Ama partilerine zarar vermekten de geri kalmıyorlar.
***
CHP içerisindeki kavgalara baktığımda genel olarak sistemsel değil kişisel kavgaların ön plana çıktığını görüyorum.
Kocaeli’de mesela bir sistem kavgası yok.
İsimler üzerinden ve onların etkisi altında siyasi yaşamını sürdürenlerin aldığı tavırlarla ilgili kavgalar var.
Yani belediye başkanı olmak isteyen ancak aday gösterilmeyen bir ekip başı, mevcut yöneticilerle savaşa giriyor.
Kimi gençlik örgütünde kimi ilçe örgütündeki destekçileriyle hizip yayıyor.
Hazımsızlık nedeniyle CHP’de büyük sürtüşmeler oluyor.
***
Yani “iyi veya kötü yönetim” üzerinden bir tartışma yok.
“Neden ben yönetmiyorum?” kavgası var.
Bu da partiye zarar veriyor.
CHP’nin benim izlediğim en organize ve coşkulu danışma kurulu hafta sonu yapıldı.
Bu danışma toplantısının bir bölümü basına açıktı.
Geri kalan bölümü ise kapalıydı.
Bu kapalı bölümde “Mahrem” konular, parti içi meseleler konuşulacağı için gazetecilerden müsaade istendi.
Ama CHP gibi bir partide ne mümkün?
Çeşitli haber sitelerinde basına kapalı olan bölümde yaşanmanlar ve konuşulanlar bir bir yazılıyor.
Disiplinsizlik örneği.
Bugüne kadar AK Parti’den böyle bir sızma görmedim.
Kendi içlerinde kavga etmiyorlar mı?
Elbette tartışıyor kavga ediyorlar.
Ama bu basına yansırsa teşkilat ahenginin bozulacağı bilinciyle bu tartışmalar hiçbir şekilde yansıtılmıyor.
CHP’de örgüt kimin umurunda?
Mesele haber olmak, şov yapmak ve rakibine zarar vermek.
Son iki günde tespitlerim bu yönde.
YORUMLAR