Güle güle Yoldaş

Ölümün soğuk yüzünü bugün de sevgili ağabeyimiz Barbaros Tantan’la yakından hissettik.

Barbaros Abi, aksiyonu severdi.

Anadolu Ajansı emeklisiydi ama hayatın hiçbir alanından emekli olmadığı gibi gazetecilikten de emekli olmadı.

İyi solcuydu.

Yaşadığı gibi konuşan konuştuğu gibi yaşayan ender insanlardandı.

Bir şey O’na göre yanlışsa yanlıştı.

Ne sözünü çekti ne de inandığı şeyler için alana inmekten imtina etti.

Belki saçının teli kadar eyleme yürüyüşe katılmıştır.

Bugün ansızın çekip gitti.

Ben hem sağ görüşe hem de sol görüşe pek yakın olmasam da her gördüğünde “Sebo Yoldaş” diye hitap ederdi; biraz da alaycı bir tavırla gülerek…

İki gün önce kahve içmek için sözleşmiştik.

Ama artık aramızda yok.

Anıları taze kalacak.

Gürül gürül akan bir ırmak gibiydi.

Güle güle yoldaş ışıklar içinde uyu…

Bugün benim için daha önemli bir olay olmadı.

O yüzden köşe yazımın ilk konusunu Barbaros Ağabey’e ayırdım.

Çok üzgünüm.

—

AKP’liler babalarının hayrına çalışmış

Bugün İzmit Belediye Meclisi’ni takip ettim.

Belediyenin şirketi SARBAŞ’ın bütçe arttırımı maddesi üzerine tartışmalar yaşandı.

AKP’liler şirketin zararından bahsettiler.

Eski borçlar olduğu söylenince “Hep eskiyi karıştırıyorsunuz” dediler.

Karıştırılmaması mı lazım?

AKP’li belediyelerden örnek verildi.

“Başka belediyeleri neden karıştırıyorsunuz?” dediler.

Neden karıştırılmasın?

Önceki yönetim AKP’lilerden oluşuyordu.

SARBAŞ’ta yönetimdekilere çifte maaşlar verilmiş.

Şimdi öyle bir şey yok.

SARBAŞ yönetiminde eskiden bulunan meclis üyeleri de orada.

Ama bir şeylerle itham edilen CHP’liler kendilerini savunurken geçmiş örnek verince AKP’liler kabul etmiyor.

Tamam.

AKP’liler çok iyiler, çok tatlılar, eskiden ve şimdi belediye şirketlerinde babalarının hayrına çalıştılar.

En iyisi böyle söylemek.