Nöbetçi Eczaneler
Bu Koronavirüs kasvetimizi 10 kat arttırdı.
Öncesinde darbe kalıntıları, ekonomi artıkları, siyasi çöplük gibi berbat bir gündemimiz vardı.
Her şey güzel değildi elbet.
Ancak en azından eş dost bir araya gelip çekinmeden sohbet ediyorduk.
Kimi masasını kuruyor, kimi demli çayını içiyordu.
Hem sohbetin demini kimi çayda kimi rakıda buluyordu.
Şimdi herkes uzaktan uzağa selamlaşıyor.
Ve çok fazla insan kaybediyoruz.
Kasvet üstüne kasvet biniyor.
Gidenler giderken yaşam ise devam ediyor.
Ölüm sadece ölenin oluşturduğu dünyayı alıyor.
Geri kalan dünya aynı tadı tuzuyla aynı olağanlığıyla dönüp duruyor.
***
Bu virüs belası ülke yönetimini bir yandan zorlaştırsa da birçok yandan kolaylaştırdı.
Canının derdine düşen ve kısıtlamalarla boğuşan yurttaş hak hukuk sendika eylem gibi kavramlardan uzaklaşıyor.
Yürüyeceksin yürüyüş yasak.
Eylem yapacaksın eylem yasak.
Öksüreceksin öksürmek yasak.
Bu yönüyle ülkeyi yönetenlerin ekstradan başı ağrımıyor.
Bu da işlerine gelmiyor değil.
“Neden yasak var?” demiyorum gerekliliğini tartışmıyorum.
Biz Kocaeli’de her gün bir yerden yükselen eylem seslerine alışmışız.
Şimdi sokaklar ıssız.
Yürüyüş Yolu ıssız.
Barbaros Abi de gitti tam ıssızlaştı.
***
Her gün bir dostun yakını, bir arkadaşımız Koronavirüs’e yakalanıyor.
Korona ölümleri, kalp krizi ölümleri…
Ben haftanın pek çok günü evden çalışmaya başladım.
Ev elbette çok rahat.
Ama insan bunalıyor.
Bu günler de geçer de çabuk geçse bari.
YORUMLAR