Başlarım siyasetine…

En çok bağıran en çok haklı mıdır?

Türkiye’de evet.

Bakın en tepeden en tabana…

Reis çok bağırdığı için konuşmayı bilen, hitabeti alkışlanan oluyor.

Ne söylediğinin önemi yok.

Yeter ki bağırsın.

Bizim milletin yağları eriyor.

Nasıl da yiğit, delikanlı, adam ve güçlü lider oluyor.

Kime bağırıyor Reis?

Kendisinden yana olmayan kim varsa….

Yumuşak, sade, yerinde üslup bizim ülkede pasif, ürkek, güçsüz sayılıyor.

***

Çünkü düzeyimiz yüksek tansiyon.

Aceleci, detaycı olmayan, düz bir milletiz.

En çok bağıranı en çok beğenmenin başka bir açıklaması yok.

Lider dediğin bağırırsa toplum dediğin susar.

Öyle ki Türkiye’de yurttaş her şeye susuyor.

Konuşması gereken yerde susup hiç lüzum olmayan yerde çenesini düşürüyor.

Ben bireysel olarak bu ülkedeki siyaset yönteminden nefret ettim.

Gazeteci olmasam açıp haber falan izlemem okumam.

Çünkü bana katacakları hiçbir şey yok.

Benden götürdükleri ve götürecekleri çok şey var.

Katlanıyorum; mesleğim bu.

***

Türkiye’de temiz siyaset diye bir şey kalmamış.

Bireysel safsatalarını “vatan bayrak din” veya “eşitlik, hürriyet, özgürlük” diye yutturmaya çalışan pespaye tüccarlardan medet umup duruyoruz.

Toplumsal bilinçlenmenin önünü her yönüyle tıkayan bu çirkin, ham, kokuşmuş düzenin değişmesi gerek.

Değişecek.

Hepsi bir imtihan.

Toplumlar uzun yıllara yayılan dönüşümlerle gelişir ve bir yerlere ulaşır.

Türkiye için de her zaman ümit var.

Değişeceğiz, büyüyeceğiz, gelişeceğiz ve hakça bölüşeceğiz.

Zaman alacak ama olacak.

Esen kalın…