Fide!

Pazar günü büyük bir heyecanla kalktım yataktan.

Herkes gibi ben de oyumu kullandım elbette.

Sonra hızla Kozluk’a gittim.

Pazar pazarından fidelerimi aldım ilkin.

Domates, biber, salatalık.

Toprak aldım sonra, gübre…

Bütün gün bahçeden dışarı çıkmadım.

Koca bir kış geçti bahçenin üzerinden.

Çimler benim boyuma gelmiş neredeyse.

Çitlerin bir bölümü kırılmış.

Yabani otları temizledim.

Çimleri biçtim.

Toprakları güzelce havalandırdım.

Tek tek fideleri yerlerine yerleştirdim.

Güzelce can suyu verdim hepsine.

Ertesi gün kalktım bütün fideler boyunlarını bükmüş.

Su verdim, oturdum biraz sohbet ettim.

Çarşı Pazar fiyatlarını anlattım.

Onlara ne kadar ihtiyacım olduğunu söyledim.

Domatese, bibere para vermemem için her birinin güzelce açmasını tembihledim.

Ama yok.

3 gün boyunca hiçbirinde hareket olmadı.

Ta ki bu akşama kadar…

Eve geldim her biri doğrulmuşlar yattıkları yerden.

Gün boyu yağan yağmur bereket olmuş.

Bereket işte, ne zaman nasıl geleceği belli olmuyor.

Bazen ne yaparsan yap, senin elinden bir şey gelmiyor.

Bazen sadece kendi haline bırakmak, beklemek gerekiyor.

Yine olmuyorsa tabi, söküp atacaksan fidelerini diktiğin yerden.

Gidip yeni fideler bulacak, toprağına yeni fideler ekeceksin.

Fakat bütün mesele fidede değil, toprağın da verimli olacak.

Çöle her gün farklı fide eksen ne fayda öyle değil mi?

Benim adıma bu akşam bahar geldi.

Benim fidelerim yeşerdi.

Baharı bekleyen geniş bir kesim var Türkiye’de.

Onların baharı gelecek mi bilmiyorum.

Bahar gelmiyorsa eğer sorun aramaya başlayacaklardır 28 Mayıs’tan sonra.

Sorun fidede mi, toprakta mı karar verecekler.

Ya fideden vazgeçecekler ya toprağı değiştirmek için mücadele edecekler.

Allah yollarını açık etsin.