Nöbetçi Eczaneler
Ramazan ayını severim…
Farklı bir iklimi, ruhu olduğunu düşünüyorum.
Ya da bana öyle hissettiriyor.
Öyle hissetmemde elbette çocukluğumun Ramazan günlerinin etkisi var.
Ekmeğini bölüşmenin, yardımlaşmanın, komşunun eksiğini kibarca gidermenin yolunu iyi bilenler tarafından büyütüldüm.
Kalanların ellerinden öper aramızdan ayrılanlara Allah rahmet dilerim.
Ramazan ayı bereket ve yardımlaşma ayı.
Herkes imkanı ölçüsünde elinden geldiğince yardımlar yapıyor.
***
“Allah yardım etsin” duasının vesilesi olanlara ne mutlu.
Restoranların iftar menülerine bakıyorum.
Kişi başı 150 TL, 200 TL, 250 TL…
4 kişi gidilse 1000 TL.
Bugün yemek yapmayalım dışarda iftar yapalım diyen aile yandı.
Zaten artık orta gelirli diye bir kavram yok.
Memlekette zengin ve fakir kaldı.
O iftar sofraları büyük oranda israf sofraları da oluyor.
Ülke genelinde tonlarca yemek çöpe dökülüyor.
Ramazan iklimi, ruhu ve amacı dışında ne varsa kültür haline getirildi.
***
Diğer yandan belediyeler ve kamu kurumları toplu iftarlar veriyor.
Vatandaşa verilen iftarlara diyeceğim yok ama ihtiyaç sahibi olmayanlara verilen iftar davetlerine oldum olası takığım.
O sofralara meslek gereği Ramazan aylarında oturduğumda inanın zorlanıyorum.
Sadelikten uzak bir menü, dolu dolu masalar.
Allah bereket versin ama Ramazan ruhu ne olacak?
Hurmayla oruç tutanlardan bugüne nerelere geldik Allah aşkına?
Bu yıl belediyeler ve kamu kurumları umarım bu görüntülere meydan vermez.
Toplu halk iftarları helal ancak diğer türlüsü israf sofrası.
Ben böyle düşünüyor böyle söylüyorum.
Tüm Müslüman alemine hayırlı, bereketli bir ay diliyorum.
YORUMLAR