İstismara karşı devlet çocuğa da eğitim vermeli

Geçtiğimiz günlerde İsmailağa Cemaati’ne bağlı Hiranur Vakfı kurucusu Yusuf Ziya Gümüşel’in 6 yaşındayken dini nikâhla ‘evlendirdiği’ kızı H.K.G.’nin ifadeleri ortaya çıktı.

Konu ülke geneli dikkat çekti.

Hem hükümet hem de muhalefet kanadından tepki verilirken

Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın eşi Emine Erdoğan da sürecin takipçisi olacağını açıkladı.

***

H.K.G.’nin yaşadığı olayları, ifadeleri zaten merak eden herkes okudu, duydu, biliyor.

Ben konunun başka bir kısmına dikkat çekmek istiyorum.

H.K.G. savcılığa verdiği ifadesinde ne diyor?

“Ben çocuklar küçükken evleniyormuş gibi, herkes böyleymiş gibi düşünüyordum” diyor.

“Ailem bana ,’Kadir’e itaat etmezsen melekler sana lanet eder, cehennemde yanarsın’ diyorlardı” diyor.

Bu ifadeleri unutmayalım.

***

Peki H.K.G. yaşadığı sürecin istismar olduğunu nasıl anlıyor?

Akıllı telefon ile.

Yani o süreçte hiçbir dış iletişim aracını görmemiş.

Muhtemelen televizyon bile izlememiş, ya da izlediği/izletilen kanallar bu konuya değinmemiş.

O konu ne? Çocuk gelin, erken yaşta evlilik, istismar vs.

***

H.K.G. bir şeyleri fark etme sürecini şöyle anlatıyor, “Kadir ile aynı evde yaşamaya başladıktan sonra bana bir telefon almışlardı. Geceleri hiç uyumuyordum. Bir tane radyo programına denk gelmiştim. Burada konuşan kişi, kız çocuklarının evlendirilmelerinden bahsediyordu. Ben de Facebook üzerinden bu kişiye ulaştım. Evden kaçmaya karar vermiştim(…) Arabada beklerken ben AVM’den bir telefon aldım. Sonra birlikte eve döndük. Telefonumdan araştırmaya başladım. Çünkü ailem bana 6 yaşında evlendirilmenin normal olduğunu anlatıyordu. Yaptığım araştırmalar sonucunda Wattpad isimli kitap uygulamasında bir abla ile tanıştım. Ona her şeyi anlattım. O da bana ‘delilleri topla devlete sığın, devlet seni korur’ dedi. Ben de ses kaydı almaya karar verdim. Beş tane ses kaydı aldım (…)”

***

Yani H.K.G. ya da H.K.G. gibi çocuklar bebeklikten itibaren nasıl toplumun değerlerinde erken yaşta evlilik anormalse tam tersi şekilde 6 yaşında evlilik normal gibi büyütülüyor.

Ailesi karar veriyor, evlendiriyor ama ‘çocuk’ oyun istiyor. Hatta bunu evlendirildiği kişi de biliyor ki ‘gel seninle oyun oynayalım’ diyor.

O abisine gitmek istiyor.

Tekrar bir oyun istiyor.

Zamanla bunun normal olduğu ‘çocuğa’ dayatılıyor.

***

Tüm bu süreçte neyi gördük?

H.K.G. telefon almazsa yaşadığı her şeyi ‘normal’ bir süreçte yaşıyormuş gibi algılamaya devam edecekti.

Bu süreçte neyi gördük?

Demek ki bu tarz yerlerde bir şeyler eksik.

Ne eksik?

Bu çocukların aldığı eğitim eksik ya da ters.

Ne eksik?

6 yaşında bir çocuğun oyun oynamak yerine evlendirilmesindeki ‘suç’ eksik.

Ne yapmalı?

Devlet, buralarda mutlaka -kesinlikle zorunlu katılımlı ya da takipli- eğitimler vermeli.

Bu eğitim sadece çocuğa değil, aileye, çevreye herkese verilmeli.

En azından çocuk, bir şeylerin yanlış gittiğini bilmeli, neyin yanlış olduğunu görmeli, devlete sığınmalı.

Bir şeyleri yaşamadan değil, yaşayabileceğini fark ettiği zaman devlete sığınmalı.

***

Bunlar bence yapılabilecek şeyler.

Zorunlu derslere katılmış gibi ‘yalandan imza atmaktan’ bahsetmiyorum.

Tam tersi, sadece o çocuklara verilecek eğitimle bile oluşacak farkındalık böyle iğrençliklerin önüne geçeceğini düşünüyorum.

Ne demek 6 yaşında evlendirilen çocuk?

Ne demek ‘gel seninle oyun oynayalım?’

Sadece şunu bile düşünsek başımızı eğeriz bence:

Bu çocuğa yeniden geleceği kim verecek?